Ewidencja kosztów NKUP

Zakupiliśmy samochód osobowy o wartości powyżej 20.000 euro. Jego amortyzację stanowiącą koszt podatkowy ujmuję w zespole 4. Natomiast część niestanowiącą kosztu podatkowego księguję w zespole 7 jako pozostałe koszty operacyjne - NKUP. Czy jest to prawidłowe?

NIE. Samochód osobowy zaliczony do środków trwałych firmy podlega amortyzacji, którą księguje się w koszty działalności operacyjnej jednostki. Fakt, że dany koszt nie może być uwzględniany w rachunku podatkowym, nie zmienia jego kwalifikacji w ujęciu bilansowym.

Dla celów podatku dochodowego odpisów amortyzacyjnych od samochodu osobowego, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000 euro przeliczoną na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez NBP z dnia przekazania samochodu do używania, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Jednostka powinna więc ustalić tę część odpisów amortyzacyjnych. Koszty niestanowiące kosztów uzyskania przychodów (NKUP) można wyodrębnić w ewidencji analitycznej do konta, na którym zgodnie z zasadami rachunkowości ujęto koszt bilansowy. Służy to temu, by na podstawie ksiąg łatwo i prawidłowo ustalić dochód podatkowy. Księgowanie amortyzacji samochodu, o którym mowa w pytaniu, może więc wyglądać następująco:

a) odpis w części stanowiącej koszt podatkowy

- Wn konto 40 "Koszty według rodzajów" (w analityce: Amortyzacja) lub konto zespołu 5,

b) odpis w części niestanowiącej kosztu uzyskania przychodu

- Wn konto 40 "Koszty według rodzajów" (w analityce: Amortyzacja - NKUP) lub konto zespołu 5,

c) łączna wartość odpisu

- Ma konto 07-1 "Odpisy umorzeniowe środków trwałych".

Podkreślmy, że potrzeba wyodrębnienia w ewidencji księgowej kosztów NKUP nie może mieć żadnego wpływu na sposób ich ujęcia na kontach bilansowych, a także wykazania w rachunku zysków i strat. Koszty amortyzacji środków trwałych zalicza się do kosztów działalności operacyjnej - zarówno w części stanowiącej, jak i niestanowiącej kosztu podatkowego. Niewłaściwe jest więc wykazywanie ich części nieuwzględnianej w rachunku podatkowym w księgach rachunkowych jako pozostały koszt operacyjny.

Warto dodać, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej pozostaje odpowiednio przeliczona na złote równowartość 20.000 euro w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia. Zatem w omawianym przypadku może wystąpić też potrzeba odpowiedniego wyodrębnienia w ewidencji analitycznej kosztów ubezpieczenia NKUP.